QUA - PATET ORBIS. SEMPER - FEDELIS.
Janny Rol Mooi
Als je informatie wilt plaatsen over het wel en wee van onze maten kan je
terecht bij ""Ingezonden Verhalen"" Plaats je bericht, dan zal ik het plaatsen.
Met Mariniers Groet.
Ik heb de eer gehad Dick en zijn Lieve Vrouw Clarie Dooms bij mij Thuis te ontvangen
Samen Met mijn Vrouw Grace hier op de Foto vereeuwigd.
XXXXXXXXXX
Mariniers... vreemd volk... maar op hun kan je altijd rekenen....QPO.
XXXXXXXXXX
Even een voorwoord door Rob Berlage bestemd voor Dick en Clarie Dooms
de Ruggegraat van dit Bloq, ""Mariniers Ziekenboeg""
Het mag wel eens hardop gezegd worden: Bedankt!!!
Drijvende (en voortstuwende) kracht achter 'de ziekenboeg' is Dick Dooms geweest.
Natuurlijk ontstaat zoiets niet in een keer en heeft het tijd nodig om te groeien. Net als dat een ei niet in een keer een kuiken is, zo ook geld dat voor de ziekenboeg zoals we die nu
kennen. Van een klein lijstje met af en toe eens een kaartje of een contact, naar een lange lijst en vele contacten zowel van uit de ziekenboeg als van de maten onderling.
In den beginnen slechts een idee (ik dacht dat ook Rinus en 'Falo' (Martien) er nou bij betrokken waren), maar de aandrijving en het vervolgens draaiend houden, is
toch echt het werk van
'Garand M1'
Ik denk zelfs dat je mag zeggen zonder Dick geen ziekenboeg.
Begrijp me goed, ik denk echt niet dat zonder Dick we geen zieken meer hadden, natuurlijk.
Wat ik wel denk is dat, met name dat saamhorigheidsgevoel een stuk minder geweest zou zijn.
Dan is er nog iets wat, denk ik, op het conto van Dick mag worden bij geschreven.
Sinds zijn niet aflatende inspanning en aandringen om toch vooral contact te blijven onderhouden met de (oud)mariniers die het even niet zo lekker gaat, zie je dat ook de noodzaak en
de wenselijkheid hiervan is toegenomen binnen het C.O.M. op centraal niveau, als ook binnen verschillende afdelingen. We zien we dat er meer activiteiten worden ontwikkeld met als
doel het bij elkaar houden van allen en een steuntje in de rug geven aan hen die het nodig hebben en dat is zoals het hoort te zijn.
Ik zou willen eindigen met waarmee ik ben begonnen (en roep een ieder op om die uitspraak te onderschrijven middels een duimpje of een eigen reactie):
HET MAG WEL EENS HARDOP GEZEGD WORDEN:
DICK, BEDANKT VOOR JE NIET AFLATENDE INZET !!!
R.I.P.
SEMPER FI.!!
XXXXXXXXXX
Ter Ere van de Kolonel der Mariniers Jack Gravenstijn. R.I.P.
En zijn Vrouw Marijke Gravenstijn- Rambounet.
Jan, Jack Gravestijn.
Beste mensen, zojuist van oud sergeant majoor Hans Slijkhuis, vernomen, dat oud kolonel der mariniers, Jan, Jack Gravestijn, in de
nacht van 12 op 13 december is overleden op 87 jarige leeftijd. Dat hij mag rusten in vrede.
MARINIERS VERHALEN EN ANEKDOTES
Wat is het wezenlijke van Het Marinier zijn ?
Buitenstaanders willen nog wel eens vragen: “Wat is dat nou precies, dat marinier zijn?”
Wanneer je zelf geen marinier bent is het onmogelijk je voor te stellen wat het betekend marinier te zijn.
Het is niet alleen een vak, doch ook een hobby, een overtuiging, om niet te zeggen een geloof, een levensopvatting.
Een leeuw is een leeuw, omdat hij een leeuw is.
Een leeuw is geen kikker, geen aap en ook geen nijlpaard.
Een marinier is een marinier, omdat hij een marinier is.
Een marinier is dus niets anders dan een marinier.
Wanneer je een marinier vraagt: “Wat ben je?”, dan is zijn antwoord: “Ik ben marinier.”
Iemand die zegt, dat hij ook marinier is geweest, moet met de nodige argwaan worden bejegend.
Een kikker, die zegt dat hij een leeuw is geweest, geloven we ook niet.
Een marinier is geen marinier geweest.
Een marinier is een marinier.
Er bestaan geen gewezen mariniers of ex-mariniers.
Leugens en fantasten, die bestaan.
Een marinier zal ook niet zeggen, dat hij korporaal of generaal is.
Hij zal zeggen dat hij marinier is.
Voor hem is dat wezenlijk.
Zijn rang is slechts een gevolg van de duur en de wijze waarop hij het korps als marinier heeft gediend.
Trouwens als je niet in de eerste plaats marinier bent, wordt je niet bevorderd.
Wat heb je aan een generaal der mariniers, die wel generaal, maar geen marinier is.
Daar heb je absoluut niets aan.
Daar heb je geen malle moer aan.
Daar heb je net zoveel aan als: een blinde geleide hand, een dove pianostemmer, een dronken koorddanser of een vrouw die feministe is.
Wij willen ook niet dienen onder zo’n generaal.
Trouwens wij dienen geen generaal, wij dienen het KORPS.
Samen met andere mariniers, waarvan er een de hoogste leiding heeft, dienen wij het korps mariniers.
Bij het korps is de hoogste leiding in handen van een marinier.
Een marinier, die op grond van kennis en ervaring wordt benoemd tot commandant van het korps.
Dat daarbij de rang van generaal hoort is een bijkomstigheid.
Samen met hem en niet onder hem dienen wij het korps.
Een generaal, die alleen maar generaal is, is een karikatuur.
Hij weet niet meer hoe een soldaat eruit ziet.
Hij durft er niet aan te denken dat hij zelf in de eerste plaats soldaat zou moeten zijn.
Het schijnt voor te komen!
Voorgelezen bij zijn begravenis.
Jack Gravestijn
XXXXXXXXXXX
Remembering you is easy, I do it everyday.
Missing you is the heartache that never goes away. ♡ R.I.P.
XXXXXXXXXXX
Een reactie van zijn dochter bij haar Huwelijk.
Op verzoek van Dick Dooms, deel ik ook hier mijn bericht: Lieve Dick Dooms, tot tranen toe geroerd van het prachtige bloemstuk en de hele mooie tekst in uw kaart. Wat een enorm compliment en wat attent dat u aan ons denkt. Dank voor dit prachtige geschenk van u, namens alle korps maten van mijn vader en oom, voor ons. De warme deken van het mooiste korps ter wereld hebben wij wederom mogen ervaren. We hebben gisteren een geweldige dag gehad en ik heb de aanwezigheid van mijn vader heel erg gevoeld! In mijn boeket had ik enkele medaillons met daarin foto's van oa mijn vader en oom. Op die manier droeg ik ze dicht bij mijn hart... QPO
XXXXXXXXXX
Graag even een kaartje naar Wim Elgers.
Heeft een paar weken geleden een lichte beroerte gehad. Gisteren door de neuroloog weer bekeken en is weer terug verwezen voor controle naar de huisarts na een bloedtest en
hartfilmpje.
Moet nog wel MRI scan en hersenfilm gemaakt worden.
Nu weer " Rust bij de stukken en controle paard en tuig" zoals hij het in zijn email omschreef.
Liever geen telefoontjes hij moet het rustig aan doen....
Dus een kaartje aan:
Wim Elgers,
Paterslaan 6A
5701 NZ Helmond
XXXXXXXXXX
Beste heren & dames, het is weer al even geleden van 22 mei, dat ik contact heb gehad met de dochter van Jan Doornenbal. Zij vertelde dat haar vader het erg op prijs stelt als er een kaartje komt, of iemand eens een bezoek zou brengen. Na het herseninfarct waardoor Jan eenzijdig is verlamd, kan hij nauwelijks nog spreken. Vond het tijd worden om Jan weer even een oppeppertje te sturen. Doet u deze keer ook mee ? J. Doornenbal, Boslaan 19, 3925RA Scherpenzeel.
XXXXXXXXXX
Heren en dames, namens u allen een kaartje gestuurd aan Frans, (Boeng) Kemper. Frans bivakkeert al jaren lang in het verzorgingstehuis Heemhaven te Heemstede. Hij vindt het zo leuk als hij bezoek krijgt, een telefoontje of kaartje is ook al een feest! Langzaam maar zeker verslechtert de gezondheid van Frans. Lopen is er al lang niet meer bij, dus voor even wat buitenlucht is hij afhankelijk van de verzorging. Ben Schierboom brengt hem met enige regelmaat een bezoek. Wie van u gaat er gewoon even buurten? Frans Kemper, von Bruckenlaan 20, 2102 XC, app. 104, Heemstede.
XXXXXXXXXX
Beste heren en dames, namens u vandaag een kaart verstuurd aan mevrouw Mies v/d Heijden, weduwe van de bij velen bekende oud college Henk, (Joesoef) van der Heijden.
In augustus 2014 is Henk toch nog plotseling overleden. Ik vind het belangrijk om ook de vrouw naast de (oud) marinier niet te vergeten. Zo af en toe bel ik op voor een praatje en natuurlijk
vind mw. v/d Heijden een kaartje erg leuk. Wie van u volgt? Mw. M. v/d Heijden, Dillenburgsingel 9, 3136 EA, Vlaardingen.
XXXXXXXXXX
Hallo Sobats,
Leo ten Wolde is een oud marinier welke inmiddels geruime tijd ernstig in de ellende zit. Inmiddels is hij 3 echtscheidingen, 2 herseninfarcten en 25 tia's verder. Ruim een week geleden
heeft hij een 26e tia gehad! Zijn huiskamer zat toen vol met eerste-hulpverleners. Een hersenoperatie is nabij. Leo gebruikt per dag zo'n 30 pillen om de neurologische pijnen te
bestrijden! Onvoorstelbaar allemaal. Ik heb Leo al eens namens de mariniers ziekenboeg mogen bezoeken...! Leo is 1/2
zijig verlamt en verplaatst zich hoofdzakelijk in een rolstoel. Hij is meestal aan huis gekluisterd. Op vrijdagmiddag komt hij samen met enkele oud mariniers nabij zijn woonplaats. Leo
zit nu een aantal maanden op het KF. Leo is van oorsprong een echte Amsterdammer met de daarbij behorende Amsterdamse humor! Leo is een positief ingesteld persoon!
Ik wil voorstellen om Leo te overdonderen met een kaarten-bombardement en verzoek aan jullie allen!!!!!! om Leo, als hart onder de riem, een opbeurende kaart te sturen. QPO
Leo ten Wolde
Sebastianusstraat 82
6413GV Heerlen
XXXXXXXXXX
Beste heren en dames, geschokt moet ik u melden dat ik zojuist van Leo Blok, oud lid van onze tamboers en pijpers het trieste bericht heb vernomen dat de keelkanker die hij eerder had overwonnen, is terug gekeerd in zijn nek en niet behandelbaar meer blijkt. Men gaat kijken d.m.v. second opinion om met een behandeling nog wat tijd te rekken. Leo was samen met zijn gezin zo gelukkig dat hij het eerdere gevecht tegen zijn ziekte had overwonnen. Wij wensen Leo, zijn familie en vrienden heel veel sterkte toe in de komende periode. Ik ga Leo natuurlijk een kaart sturen. Ik weet dat u allen niet achter blijft. Leo Blok, Elzenboom 30, 3355 AD Papendrecht. Dank u wel!
Heren en dames, aan John en Grace Bruininga een kaartje gestuurd. Zomaar en omdat ik het leuk vind om deze goede vrienden te laten weten dat ik hen niet ben vergeten. John en Grace, beterschap en nog een mooie dag samen.
XXXXXXXXXXXX
Daar is een Vriend doodgegaan...
Beste John en Grace, het spijt mij jullie te moeten informeren dat Frans er slecht aan toe is. De verwachting volgens Manouche is dat hij stervende is.
Het spijt mij jou en Grace niet beter te kunnen berichten.
Met vriendelijke groeten,
Dick Dooms. Q.P.O.
Niet lang daarna...
Hallo John en Grace, Boeng Kemper is zojuist overleden. Dat hij moge rusten in vrede.
Met vriendelijke groeten,
Dick
Wat moet je denken over het leven en de dood....
zo dicht bij elkaar en het leven voor de nabestaande na de dood....
soms is de dood een bevrijding, en als het komt
steeds onverwachts,maar na elk afscheid wordt er een herinnering geboren
en een nieuw leven begin in een eindeloze circel, ons levens circel....!!
Slamat Djalan Sobat Frans, sampai bertjumpah lagi
Frans Kemper is niet meer.
Beste heren en dames, het spijt mij u te moeten meedelen, dat Frans Kemper, vanavond plotseling is overleden. Zoals u weet hebben wij met een aantal vrijwilligers regelmatig contact gehad
met Frans in het verzorgingstehuis in Heemstede. Frans was een icoon binnen het korps als kikvorsman en een bijzonder fijn mens in de omgang. Frans, R.I.P. Bon voyage.
Ik heb hem gewassen, zijn witte overhemd en zwarte pak aangetrokken met zijn gouden duikersspeld en qpo stropdas, snor geknipt, wenkbrauwen en nagels...en ik heb hem geknuffeld...heel lang...mijn opeens vele tranen vielen langs zijn lieve gezicht, kon niet stoppen...Ik ga weer naar hem toe want ik mis hem nu al...hij was dan ook zoo ontzettend leuk, zoo ontzettend grappig, zijn liefde voor zijn 'familie' was altijd zoo intens, was zoo ontzettend gek op zijn dochters, ook op zijn zonen maar toch anders, kon werkelijk alles met hem bespreken, hij was zoo ontzettend wijs...gisteren hebben wij prachtig afscheid genomen van mijn superheld, mijn vader...er was gewoon geen betere...wat een intens verdriet...
Manouche met haar Vader Frans Kemper
Zal deze mooie ontmoeting van 23 juli j.l. niet gauw meer vergeten Manouche.
Was goed om hem zo blij met herkenning te hebben mogen meemaken. Ik kende je voor die tijd niet, maar wat ik in die middag heb kunnen vaststellen dat jij een onvoorwaardelijke liefde had voor je vader. Je hebt alles gedaan wat in jouw mogelijkheden waren. En dat was veel, heel veel. Hij kan trots op je neerkijken van onze wolk 1665.
Heel veel sterkte en kracht voor de komende tijd en de verwerking van de voor jou zo groot verlies.
Rust zacht Frans.
Korps groet QPO
Ons bezoek bij Frans Kemper.
Mark Verrijken, John MacMootry, en John Bruininga
Film gemaakt door John Bruininga.
Zoals je het ziet Ontvangst Ala Frans en zijn Lieve vrouw.
QPO Maat..!!
Frans “ Boeng Kemper”” een bijzondere man en dat is ie......
Biak bij de familie Bastiaans een Feestje, Kwam Frans binnen om zijn
hals een Pyton zo dik als mij dij......en niet iedereen was blij....
Stond in de Tuin met dat beest om zijn nek te tandakken de slang kroop over
Zijn lichaam en zo in zijn broek, en kwam er vervolgens om zijn benen naar beneden....
Gaf een show weg van bijna een half uur......en hij had helemaal geen biertje op, dach ik
De Papoea ’s die aan het hek stonden te dringen keken met open mond naar Frans..... en wij ook..!!!
Samen op de Motor BSA van Harry Bastiaans, jagen met Frans, jungel karabijn aan bandaliere ( over de rug) hij starte de motor en ik ging even naar binnen om nog een magazijn te halen.. kwam naar buiten en zag Frans wegrijden.... verbrouwereerd keek ik hem na,
Na een uur zag ik Frans weer terug komen , heel blij keek hij mij aan en zei’: Goh heb de hele
Rit met je gepraat, en toen ik op de jachtplaats aankwam zag ik achter mij niets zitten...ik erg geschrokken dacht dat je van de motor ben gevallen en heb de hele weg terug gereden om jou te zoeken, ik weet nu dat ik de hele weg tegen de loop van de karabijn hebt zitten lullen
Ik zei;”” Ik sta al een uur droog,en samen dronken wij een “”Bintang””
Frans “”Boeng”” Kemper een man om niet te vergeten...
Een gedicht..
Ik sta aan de kust, een schip ontvouwd zijn zeilen en vaart uit...
Ik sta het na te kijken tot het aan de horizon vervaagt
En iemand zegt:’’ Het is weg”” Weg ? waarheen ?
Ik heb het alleen maar uit het zicht verloren...
Op het zelfde ogenblik dat iemand zegt:’’ Het is weg””
Zien anderen het aankomen, en andere stemmen roepen blij
“”Daar komt hij””
Dat is sterven,,!!
Slamat Djalan “”Boeng”” Kemper.
Sampai bertjumpah lagi
John Bruininga.
ODE VAN JOHN MACMOOTRY
AAN FRANS KEMPER R.I.P.
OP 28 SEPT. 2015
Mariniers sterven niet, zij vervagen slechts.
Vervagen omdat wij je inderdaad nooit meer zullen
zien. En sterven niet omdat wij je altijd in ons hart
zullen meedragen. Inderdaad Frans, uit het oog maar
zeer zeker niet uit ons hart.
Jij vroeg ons om wanneer wij herinneringen zouden
ophalen, wij het niet over zwaarmoedige of verdrietige
zaken moeten hebben, alleen over leuke gebeurtenissen
en anekdotes waar de toehoorders misschien een
beetje
om kunnen glimlachen.
Conform jou wens zullen wij het doen Frans, alhoewel Nieuw
Guinea eigenlijk de basis is, waarop onze broederschap, een
broederschap gesmeed door samen doorleefde zware tijden
achterwege laten.
Frans allereest wilde ik je namens ons allen bedanken
voor alles wat jij voor ons bent geweest. Alles zoals
jou kinderen het zo prachtig hebben verwoord in hun
bericht over je heengaan.
Jij was een trotse Marinier, liefste echtgenoot, vrolijkste
pa, intense opa, grappigste broer, leukste oom, dierbare
vriend en trouwe kameraad.
Alles wat daar geschreven staat kan ik beamen!
Jij was een lieve en trotse Vader en dierbare Vriend en
trouwe kameraad.
Ik weet niet eens meer in welk jaar dat is geweest, dat
jij ons vol trots en liefde vertelde dat je een dochter had,
ook dat weet ik niet meer wie dat is geweest, op een
weekend nodigde jij ons uit om te komen kijken, wij
kwamen me z'n drieën.
Jullie woonden in Amerongen, jij was Marinier der Eerste
Klasse en jullie hadden het absoluut niet breed.
Er waren twee slaapkamers boven en een heel klein
huiskamertje, met de drie Mariniers lagen wij het hele
weekend in het huiskamertje. Zoals gezegd jullie hadden
het niet breed.
Toch hebben jullie ons als een Vorsten ontvangen.
voor alles wat jij voor ons bent geweest. Alles zoals
jou kinderen het zo prachtig hebben verwoord in hun
bericht over je heengaan.
Jij was een trotse Marinier, liefste echtgenoot, vrolijkste
pa, intense opa, grappigste broer, leukste oom, dierbare
vriend en trouwe kameraad.
Alles wat daar geschreven staat kan ik beamen!
Jij was een lieve en trotse Vader en dierbare Vriend en
trouwe kameraad.
Ik weet niet eens meer in welk jaar dat is geweest, dat
jij ons vol trots en liefde vertelde dat je een dochter had,
ook dat weet ik niet meer wie dat is geweest, op een
weekend nodigde jij ons uit om te komen kijken, wij
kwamen me z'n drieën.
Jullie woonden in Amerongen, jij was Marinier der Eerste
Klasse en jullie hadden het absoluut niet breed.
Er waren twee slaapkamers boven en een heel klein
huiskamertje, met de drie Mariniers lagen wij het hele
weekend in het huiskamertje. Zoals gezegd jullie hadden
het niet breed.
Toch hebben jullie ons als een Vorsten ontvangen.
Alleen dierbare Vrienden en trouwe Kameraden doen zoiets!
Met je dochtertje heb ik kunnen oefenen, ik liep het hele weekend
met haar in mijn armen, toen jij en Puck voor ons gingen koken.
Toen ik later zelf een dochter kreeg was niets mij meer vreemd,
ik was er los op, na al die oefeningen met jullie dochtertje.
Zulke gebeurtenissen vergeten is onmogelijk, het is en blijft
in onze harten gegrift!
Frans trotse Marinier, jij was altijd om door een ringetje te halen
altijd "strak in je Marinierspak." Wat hebben wij toen gelachen
toen wij onze oude Sergeant met een Duits oorlogstrauma op
stang joegen met de kreet "twee Duitse helmen in het voorterrein!"
Eens tijdens een tweeweekse oefening bij duisternis met kajaks,
Met je dochtertje heb ik kunnen oefenen, ik liep het hele weekend
met haar in mijn armen, toen jij en Puck voor ons gingen koken.
Toen ik later zelf een dochter kreeg was niets mij meer vreemd,
ik was er los op, na al die oefeningen met jullie dochtertje.
Zulke gebeurtenissen vergeten is onmogelijk, het is en blijft
in onze harten gegrift!
Frans trotse Marinier, jij was altijd om door een ringetje te halen
altijd "strak in je Marinierspak." Wat hebben wij toen gelachen
toen wij onze oude Sergeant met een Duits oorlogstrauma op
stang joegen met de kreet "twee Duitse helmen in het voorterrein!"
Eens tijdens een tweeweekse oefening bij duisternis met kajaks,
een van de weinige keren dat wij blaren aan onze handen
hadden en niet aan onze voeten, zat Frans achter als stuurman
en
ik voorin. Wij voeren op een snelstromend riviertje ergens in
Limburg bij de Duitse grens, het was de bedoeling dat wij
zouden
infiltreren tot in Leeuwarden, 's nachts varen overdag in schuilbivak
aan de oever. Het riviertje waarop wij voerden stroomde zo snel
dat
de kajak moeilijk bestuurbaar werd, we vlogen onder
een bruggetje
door toen ik plotseling zag dat er een waterval was net voorbij
het
bruggetje. Ik kon me nog net aan het bruggetje vastgrijpen toen
de
kajak onder me werd weggeslagen. Voor Frans was het te laat,
hij
viel met kajak en al plusminus 5 meter omlaag, hij was natuurlijk
kleddernat. Het was ijskoud, wij hebben toen mijn warme kleding
gedeeld tot dat zijn eigen kleding weer droog was. Het was trouwens
een oefening met hindernissen, want een paar dagen later voerden
we op de Bergse Maas, ook vrij snel stromend, toen wij op ramkoers
kwamen te liggen met een pont.
De pont en de stroming veroorzaakten een zuiging, de kajak werd
onhoudbaar, hij klapte tegen de pont aan en ik vloog met mijn
maag tegen de geopende klep van de pont aan en Frans werd
onder de pont gezogen, pas minuten later en half verzopen
kwam hij eronder vandaan. Uiteraard waren wij nat, maar wij
kwamen er zonder kleerscheuren vanaf. Mariniers beweren dat
ze een eigen bewaar Engel hebben, zij hebben gelijk, want toen
werd het bewezen.
Een dag later bivakkeerden wij bij het dorpje Ravenstein, daar
kwamen te liggen met een pont.
De pont en de stroming veroorzaakten een zuiging, de kajak werd
onhoudbaar, hij klapte tegen de pont aan en ik vloog met mijn
maag tegen de geopende klep van de pont aan en Frans werd
onder de pont gezogen, pas minuten later en half verzopen
kwam hij eronder vandaan. Uiteraard waren wij nat, maar wij
kwamen er zonder kleerscheuren vanaf. Mariniers beweren dat
ze een eigen bewaar Engel hebben, zij hebben gelijk, want toen
werd het bewezen.
Een dag later bivakkeerden wij bij het dorpje Ravenstein, daar
in bivak werden wij door joggende dames verrast. Wij lagen in
de struiken in onze slaapzakken toen een van de dames joggende
dames - om wat voor reden dan ook - zich van het groepje afsplitste
in de struiken dook en de liggende Mariniers zag, hé schreeuwde
ze verrast hier liggen mannen voor het oprapen, binnen de korstte
keren hadden wij zo'n twintig dames om ons heen, uiteraard nodigden
wij ze uit voor koffie en cake uit onze gevechtsrantsoenen, het werd
een gezellige ochtend. Het bleek een dames voetbal team te zijn bezig
met een bosloop. Zij daagden ons uit voor een partijtje voetbal,
uiteraard wonnen wij en kregen wij, na dagen
gemengd spijs uit blik,
door Mariniers vergeleken met schokbeton,
vers gekookt voedsel. De
dames hadden voor ons gekookt. Zij eisten wel revanche van ons,
wij
zeiden o.k. morgen, maar het revanche is nooit gekomen, want bij
duisternis zijn wij met de noorderzon vertrokken, wij hebben de
dames nooit meer gezien.
Tot slot:
kwamen wij in een Fries dorpje in de buurt van Leeuwarden, ik
meen dat het Wirdum was, het regende en het was pikdonker,
we gingen aan wal en kwamen in een soort moeras terecht.
Wij zochten op de tast naar een droog plekje en vonden een
rechthoekig "stukje muur" dachten we, Frans en ik hebben
erop geslapen de volgende dag bleek dat het een omgevallen
graftombe was. Mariniers gaan bij alles wat ze doen "vooroefenen"
dus ook bij het liggen voor de eeuwige slaap.
Tot slot:
kwamen wij in een Fries dorpje in de buurt van Leeuwarden, ik
meen dat het Wirdum was, het regende en het was pikdonker,
we gingen aan wal en kwamen in een soort moeras terecht.
Wij zochten op de tast naar een droog plekje en vonden een
rechthoekig "stukje muur" dachten we, Frans en ik hebben
erop geslapen de volgende dag bleek dat het een omgevallen
graftombe was. Mariniers gaan bij alles wat ze doen "vooroefenen"
dus ook bij het liggen voor de eeuwige slaap.
Na al die gezamenlijke belevenissen is het dan ook geen wonder
dat Mariniers elkander altijd voor groot en klein slam zullen
dekken, het zijn broeders, in dit geval dus wapenbroeders.
Wij zullen je node missen Frans, je bent nu in de Mariniers Walhala,
waar goede Krijgers altijd met liefde worden ontvangen.
dat Mariniers elkander altijd voor groot en klein slam zullen
dekken, het zijn broeders, in dit geval dus wapenbroeders.
Wij zullen je node missen Frans, je bent nu in de Mariniers Walhala,
waar goede Krijgers altijd met liefde worden ontvangen.
Bedankt voor je Kameraadschap en de fijne tijden dat wij samen
hadden, rust in vrede Marinier........... !
Djangan takut wild geraas!
Iedereen, die mijn pa goed kende, weet van zijn uit t niets plotseling opkomende zangtalenten. 😂 Wat een humor had hij toch en t werd
hilarisch zodra hij doorhad dat je de taal niet begreep. Jarenlang heeft hij voor ons, zijn familie en vooral zijn kids, het lied over t paard van Sinterklaas gezongen en wat klonk dat toch
altijd geweldig leuk! Al die Indonesische woordjes legde hij gretig aan ons uit terwijl Titiek dan meestal hoofdschuddend in de keuken stond toe te kijken.
Als er dan iemand anders bij was, die wel heel goed begreep waar het lied over ging, lag diegene blauw vh lachen! Pa, vroeg ik in de laatste weken van zijn leven...vind je niet dat ik nu oud
genoeg ben voor de echte vertaling?! Neeee Fransje, hoorde je dan vanuit de keuken en daarachteraan een waterval van Indonesische woorden! Hahaha, ja dan juist natuurlijk!! En daar begon hij
te vertellen...😂😂😂
heerlijk, ik houd ook zo van die humor! Al die nichtjes en neefjes die meezongen en ook zo genoten van dat ene lied wat ome Frans zong over t paard van Sinterklaas ❤❤❤
Dus stond voor mij vast dat zijn lijfspreuk op zijn grafsteen moest komen evenals zijn geliefde duikersspeld maar toen ik mijn zus de echte uitleg gaf vond ze dat niet echt een goed
plan...ook Titiek was er niet heel erg blij mee...hihihi! We kwamen gelukkig tot een compromis om alleen dat stuk te gebruiken wat hij sowieso altijd riep 😃
Vorige week zondag ben ik met mijn nichtje Muriel en haar 2 jonge dochters naar Pa zijn tuintje geweest om er wat plantjes in te zetten voor 1 maart...Daarna zaten we nog even te genieten van
de stilte toen mijn achternichtje plotseling vroeg wat die tekst op de steen nu eigenlijk betekende? Dat was toch wat hij altijd zong?
Oeh...nee Noes, te jong schoot het door me heen en toen heel diplomatiek zoals t een mariniersdochter behoort hoorde ik mezelf zeggen:
Wees nooit bang voor zware stormen...
Gaaf hè!
❤❤❤
Danielle AnnelotMarijn Mooi Noes
Remco Pince Koester dat
kanjer....
Marjan Kemper Heel mooi
geschreven xxx
Muriel Serghini-kemper heart-emoticon heart-emoticon
Petra Brosens Jouw beide
ouders waren top!
John Bruininga Djempol...siBoeng....R.I.P.
Marian Klok Mooi . Gegrift
in je geheugen blijft dat altijd bij je 💕💕
Tassi Rol Prachtig
Anneke Meijer-Koets Prachtig
verwoord.
XXXXXXXXXX
Hier een Ere plaatst voor Wiljo. Zoon Van:
Rinus en Marjan Iskens.
Verder Foto's van zijn begrafenis.
Het is een eer voor mij hun foto's op mijn web-site te mogen Plaatsen.
Onze Wiljo is weer thuis.
Deze Urn is gemaakt door de collega’s van Wiljo;
Moeder Marjan en Vader Rinus Iskens
Geven de Laatste Eer aan hun Zoon Wiljo,
XXXXXXXXXX
